خون آشام

خون آشام واقعی

از ابتدای بشریت تا به الان بحث بر سر خون آشام واقعی یا ساخته ذهن مردم زیاد بوده و این سوال که آیا خون آشام ها واقعی هستند؟ زیاد در ذهن مردم بوده است. زمانی که باستان شناسان در نزدیگی بزرگراهی در نزدیکی گلیویس در لهستان مشغول نبش قبر یک قبر باستانی بودند با صحنه ای وحشتناک مواجه شدند. در داخل زمین، اسکلت هایی از انسان دفن شده بودند که سرهای آنها جدا شده و بر روی پاهایشان قرار گرفته بود.

درواقع باستان شناسان می دانستند که این عمل یک رسم تدفین باستانی اسلاوی برای دفع ارواح خون آشام بوده که با این هدف انجام می شده که این افراد سربریده قادر نباشند از قبرهای خود برخیزند. اما این اولین باری نبود که باستان شناسان لهستانی با این موضوع مواجه می شدند.

آیا خون آشام وجود دارد؟

خون‌آشام یا وامپیر، در افسانه‌های مردمی برای توصیف شخصی استفاده می‌شود که به دنبال خوردن خون انسان‌ها هستند. اما در واقعیت، هیچ شواهدی برای وجود خون‌آشام‌های واقعی وجود ندارد و این مفهوم صرفا در داستان‌های فانتزی و ادبیات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در افسانه‌ها و داستان‌های فانتزی، خون‌آشام‌ها معمولا به شکل افرادی با زندگی ابدی و قدرت‌های فوق‌العاده توصیف می‌شوند که از خوردن خون انسان‌ها برای حفظ این قدرت‌ها و زندگی ابدی استفاده می‌کنند. در اغلب این داستان‌ها، خون‌آشام‌ها در حالی که به صورت جسمی بی‌نقص هستند، اما روح و عاطفه انسانی را از دست داده‌اند.

در داستان‌ها و فیلم‌ها، دختران و پسران جوانی را نشان می‌دهند که به طور تصادفی با یک خون‌آشام آشنا می‌شوند و درگیر ماجراهایی می‌شوند که علاوه بر نبرد با خون‌آشام، شامل روابط عاطفی و اجتماعی نیز می‌شوند.

همچنین، در برخی فرهنگ‌ها و باورهای مردمی، مفهوم خون‌آشام به شکلی دیگر نیز استفاده می‌شود. به عنوان مثال، در بعضی قوم‌ها و فرهنگ‌های غرب آفریقا، افرادی که به طور مسئولیت پذیری خون خود را به دیگران اهدا می‌کنند، به عنوان خون‌آشام شناخته می‌شوند.

خون آشام در ایران باستان

تا امروز، محققان از تدفین خون آشام های مظنون هم در دنیای قدیم و هم در دنیای جدید گزارش هایی کرده اند. در دهه 1190، دانشگاه بریتانیایی کلمبیا، باستان شناس هکتور ویلیامز و همکارانش، در قبرستان قرن نوزدهم در جزیره لسبوس یونان، اسکلتی از یک مرد بزرگسال را یافتند که بدن او را به زمین میخکوب کرده بودند. در حقیقت هر کسی که این مرد را دفن کرده بود، چند میخ آهنی هشت اینچی (20 سانتی متری) را از گردن، لگن و مچ پای وی میخکوب کرده بوده.

وجه تمایز دیگر این مورد با دیگر موارد موجود در قبرستان در این بوده که او در یک تابوت چوبی کاملا پوسیده و سنگین قرار داشت در حالی که بیشتر موارد دفن شده در این قبرستان، بطور ساده در ورقه ها و ملافه هایی پیچیده شده و در زمین قرار داده شده بودند.

واضح بود که کسی نمی خواسته که این مرد از قبر فرار کند و زمانی که باستان شناسان فیزیکی به مطالعه این اسکلت پرداختند، هیچ چیز غیرمعمولی در آن پیدا نکردند.

اخیرا، یک تیم باستان شناسی که توسط باستان شناسی به نام ماتئوبورینی از دانشگاه فلورنس هدایت می شد، به قبر یک خون آشام مظنون در جزیره لازارتونوو در ایتالیا برخورد کرد. در این مورد، ثابت شد که بدن یافته شده مربوط به یک زن سالخورده است که بطور آشکار با یک آجر متوسط در دهانش دفن شده بود. درواقع این یک مورد طرد خون آشام ها در ایتالیا بود که در گذشته در ایتالیا انجام می شده است.

همچنین در دهه 1990، باستان شناسانی که در قبرستان های قرن نوزدهم و هجدهم در نزدیکی گریسولد در کانتکتیکات کار می کردند، به یک مورد بسیار غیر معمول برخوردند. قبر یک مرد تقریبا 50 ساله که استخوان های پای فوقانی و سر وی به شیوه جمجمه ای و متقاطع قرار گرفته بودند. اما باستان شناسان فیزیکی با انجام آزمایشاتی تعیین کردند که این مرد به دلیل بیماری سل از دنیا رفته است و کسانی که دچار این بیماری می شدند، اغلب رنگ پریده بودند و وزن خود را از دست می دادند که این ویژگی ها عموما به افراد خون آشام و قربانیان آنها نسبت داده می شده است.

این درحالیست که محققان در مقاله ای که در مجله آمریکایی انسان شناسی فیزیکی به این موضوع اشاره کردند که تمایل ارواح خون آشام به غذا، آنها را مجبور می کرد تا از خویشاوندان زنده خود که از این بیماری و زوال رنج می بردند، تغذیه کنند.

خون آشام ها واقعی هستند؟

هم اکنون اکثر باستان شناسان تصور می کنند که باور و اعتقاد به ارواح خون آشام برخاسته از درک نادرست رایج در مورد بیماری هایی از قبیل سل و عدم آگاهی در مورد فرایند تجزیه است.

اگر چه در قرن 19 بسیاری از آمریکایی ها و اروپایی ها با تغییرات بدن انسان بلافاصله پس از مرگ آشنا شده بودند اما به ندرت آنچه را که در طی هفته ها و ماه ها در قبر ها اتفاق می افتاده را مشاهده می کردند.

در یک مورد، جمود نعشی (حالتی است که پس از مرگ در ماهیچه های جانداران رخ می دهد و در جریان آن بافت های ماهیچه ای سفت و سخت می شود) که منجر به ایجاد انعطاف اعضای بدن می شود از همین موارد است که در قرن 18 و 19 مردم از آن اطلاعی نداشتند.

در مورد دیگر بعد از مرگ دستگاه گوارش شروع به فاسد شدن می کند، که در این هنگام مایع تیره ای را ایجاد می کند که ممکن است در طول نبش قبر، با خون تازه اشتباه گرفته شود که این مورد ظاهر یک خون آشام واقعی را ایجاد می کند.

در واقع نا آگاهی از حالات و شرایط فیزیولوژی بدن آدمی، گاه مردم اقوام مختلف به خصوص در اروپا را به آن سو سوق می داد که داستان ها و باورهای قبیله ای خود را به سمت تایید وجود خون آشام ها ببرند که تبدیل این باورها، به اعتقادات این قشر از انسان ها در طول تاریخ باعث بوجود آمدن شخصیتی رویایی به نام «خون آشام» شده است. برخی اعتقاد دارن که هنوزم خون آشام ها هستن و فرقه ای وجود داره که هنوز هم این اعتقادات رو دارن و خودشون رو خون آشام میدونن.

قطعا برای شما هم جالب است بدانید، مجموعه اتاق فرار انیگما دارای طراحی بی نظیر برای شبیه سازی صحنه های ترسناک نزدیک به واقعیت است.

منبع: اتاق فرار انیگما